St. Lucia alias Hollywood Beverly Hills
Door: Jarinke
Blijf op de hoogte en volg Jarinke
05 Februari 2013 | St. Lucia, Gros Islet
Hallo allemaal!
Om te beginnen: ik heb hele leuke reacties ontvangen op mijn vorige verslag, daarvoor dank. Het is leuk om te horen dat zoveel mensen het leuk vinden om mij (& Dylan) te volgen tijdens dit 'avontuur'. Daarom probeer ik jullie ook zoveel mogelijk op de hoogte te houden d.m.v deze verslagen.
Na onze twijfels over de cultuur, mensen en het eiland, hebben de afgelopen dagen al heel veel rechtgezet.
De 1e dag zijn we met z'n 2tjes naar het strand geweest: Reduit beach. Een bus die 'random' langs de weg stopt en 0,37 eurocent per persoon kost bracht, ons naar het winkelcentrum zo'n 2 km verderop. We wisten niet precies waar het strand was en zijn de weg gevolgd waarvan wij dachten dat die bij de zee zou eindigen. We kwamen terecht in een wijk met dure hotels. Daarachter lag het strand. We hebben heerlijk langs het water gelopen en zijn daarna gaan liggen in de zon.
Resultaat: ik ben erg(!!!) verbrand, ookal heb ik factor 30 opgesmeerd.
Dylan heeft mij goed ingesmeerd savond met aftersun en nu (vandaag) is eindelijk het mooie bruine resultaat te zien! Het was dus toch nog wat waard, haha.
De 2e dag zijn we gaan paardrijden. Dylan, die nog nooit paard heeft gereden, was echt een natuurtalentje. De paarden waren goed verzorgd en Marlon (onze gids) wist nog wat dingen te vertellen over het eiland. We zijn de kant opgegaan van de Atlantische Oceaan (de oostkant). Wat een prachtige huizen staan daar! Ik heb nog nooit zo mooi buitengereden in de 12 jaar dat ik paardrij! Heuvel op heuvel af in ons westernzadel. Uiteindelijk kwamen we bij het strand. Hier mochten we zwemmen met de paarden. Dylan (stoer als hij is) ging zonder wikken of wegen op de blote rug (zadelloos) van het paard zitten, de zee in.. Heerlijk. Wat fotomomenten en frisse drankjes later waren de paarden weer gezadeld en gingen we op de terugweg.
Ik had niet verwacht dat er nog meer spectaculaire dingen zouden gebeuren totdat onze gids tegen Dylan zei: 'you know it man, stay straight in the saddle at all times'. Hij spoorde zijn paard aan en voordat we het wisten gallopeerden we op een topsnelheid door de heuvels. In paniek keek ik achterom of Dylan mee kwam, maar dit was ook voor Mr. Cowboy geen probleem. Tijdens de rit hebben we zelfs een klein sprongetje over een greppel gemaakt. Ik ben heeeeeeeeeel erg trots op hem.
Dag 3 zijn we naar Pigeon Island gelopen. Dit ligt op ongeveer 30 minuten loopafstand. (Hier waren we ons dus duidelijk NIET van bewust, anders waren we niet gaan lopen in deze hitte haha). Maargoed, onderweg zijn we wel over het privé strand van Le Grande Hotel van Sandals gelopen. Wat een luxe!!! En op zo'n hotel gaan wij werken.
Eenmaal aangekomen bij Pigeon Island (natuurreservaat) was het de lange tocht dubbel en dwars waard. Een heerlijk privé strand met palmbomen lag op ons te wachten. We hebben een bedje gehuurd en hebben heerlijk onder een palmboom gelegen met Desperados (bier). The good life!! Wat een paradijsje, we hebben genoten. Dat we dit eiland zo mogen meemaken en niet alleen onze tijd werkend door mogen brengen is helemaal super.
'S avonds wilden we graag uit eten gaan, en zijn we naar het winkelcentrum terug gegaan. Dit leek ons de beste optie aangezien het winkelscentrum ongeveer het luxeste in deze omgeving is, en we hier de meeste blanken zagen haha. Dat ze op blanke mensen ingesteld zijn in de restaurants hebben we geweten. Eenmaal binnen in 'the Big Chef' ,een steakhouse, kregen we de kaart (EN de prijzen) te zien. WOW, 8 euro voor een glas wijn, 99 euro voor een fles. Een doorsnee hoofdgerecht 35 euro. We besloten toen maar om het goedkoopste op de kaart te kiezen en aan de water te gaan. Naast alle rijke Amerikanen die binnenkwamen en de duurste gerechten bestelden, zagen we er wel een béétje studentikoos uit. Omdat we zo weinig uit hadden gegeven voelden we ons wel een beetje belachelijk en hebben we toch nog maar een cocktail besteld.
Eenmaal uitgegeten en gedronken (het was inderdaad ook wel heel lekker) besloten we om nog een drankje te doen aan de lokale bar(€1,50 Heineken en €1,50 voor een Gin Tonic. BELACHELIJK goedkoop dus) en een Whopper te halen bij de Burger King.
Vandaag zijn we (wegens succes) wederom naar Pigeon Island geweest. Deze keer hebben we alleen wel geinformeerd naar een bus die daar heen gaat. Toen Dylan dat vroeg aan de eigenaar van het hotel zei hij: No problem, i'll take you there!' Dus binnen 10 minuten zaten we in de auto naar Pigeon Island, super. We hebben weer heerlijk in de schaduw van de palmbomen gelegen en heerlijk gelunched (met cocktails ofcourse) aan het water. Mét voorgerecht, hoofdgerecht én cocktails én Desperados waren we met z'n 2'en 25 euro kwijt. Wat een heerlijk eten voor weinig geld.
We werden weer opgehaald door Castro, de eigenaar, en hij vroeg of we haast hadden. Toen we zeiden dat we alle tijd hadden bracht hij ons naar het luxe deel (die we deels hadden bezocht met de paarden) van het eiland. Hij heeft ons de mooiste uitzichten van St. Lucia laten zien. Adembenemend, wat een uitzicht!! Wat een service en natuurlijk hebben we hem een klein extraatje gegeven voor zijn lieve gebaar.
Het hotel & de service zijn top, we kunnen niet anders zeggen. Voor morgen is er voor ons een taxi gebeld waarmee we naar La Toc worden vervoerd (i.v.m de koffers). Daar staat ons weer een nieuw avontuur te wachten: werken...
We zijn stiekem beiden een klein beetje zenuwachtig: komen we bij elkaar in huis of niet, hoe is onze begeleider, hoe zijn de andere interns/collega's.. Allemaal vragen. Maar die zullen morgen spoedig beantwoord worden, we gaan het zien. We hebben in ieder geval al heel erg genoten van de afgelopen dagen. We voelen ons bedeeld met het feit dat wij deze reis mogen maken. Dat wij deze kans krijgen op onze 19-jarige leeftijd.
"If we remain straight in the saddle at all times" komt het allemaal goed!
Liefs Jarinke
Om te beginnen: ik heb hele leuke reacties ontvangen op mijn vorige verslag, daarvoor dank. Het is leuk om te horen dat zoveel mensen het leuk vinden om mij (& Dylan) te volgen tijdens dit 'avontuur'. Daarom probeer ik jullie ook zoveel mogelijk op de hoogte te houden d.m.v deze verslagen.
Na onze twijfels over de cultuur, mensen en het eiland, hebben de afgelopen dagen al heel veel rechtgezet.
De 1e dag zijn we met z'n 2tjes naar het strand geweest: Reduit beach. Een bus die 'random' langs de weg stopt en 0,37 eurocent per persoon kost bracht, ons naar het winkelcentrum zo'n 2 km verderop. We wisten niet precies waar het strand was en zijn de weg gevolgd waarvan wij dachten dat die bij de zee zou eindigen. We kwamen terecht in een wijk met dure hotels. Daarachter lag het strand. We hebben heerlijk langs het water gelopen en zijn daarna gaan liggen in de zon.
Resultaat: ik ben erg(!!!) verbrand, ookal heb ik factor 30 opgesmeerd.
Dylan heeft mij goed ingesmeerd savond met aftersun en nu (vandaag) is eindelijk het mooie bruine resultaat te zien! Het was dus toch nog wat waard, haha.
De 2e dag zijn we gaan paardrijden. Dylan, die nog nooit paard heeft gereden, was echt een natuurtalentje. De paarden waren goed verzorgd en Marlon (onze gids) wist nog wat dingen te vertellen over het eiland. We zijn de kant opgegaan van de Atlantische Oceaan (de oostkant). Wat een prachtige huizen staan daar! Ik heb nog nooit zo mooi buitengereden in de 12 jaar dat ik paardrij! Heuvel op heuvel af in ons westernzadel. Uiteindelijk kwamen we bij het strand. Hier mochten we zwemmen met de paarden. Dylan (stoer als hij is) ging zonder wikken of wegen op de blote rug (zadelloos) van het paard zitten, de zee in.. Heerlijk. Wat fotomomenten en frisse drankjes later waren de paarden weer gezadeld en gingen we op de terugweg.
Ik had niet verwacht dat er nog meer spectaculaire dingen zouden gebeuren totdat onze gids tegen Dylan zei: 'you know it man, stay straight in the saddle at all times'. Hij spoorde zijn paard aan en voordat we het wisten gallopeerden we op een topsnelheid door de heuvels. In paniek keek ik achterom of Dylan mee kwam, maar dit was ook voor Mr. Cowboy geen probleem. Tijdens de rit hebben we zelfs een klein sprongetje over een greppel gemaakt. Ik ben heeeeeeeeeel erg trots op hem.
Dag 3 zijn we naar Pigeon Island gelopen. Dit ligt op ongeveer 30 minuten loopafstand. (Hier waren we ons dus duidelijk NIET van bewust, anders waren we niet gaan lopen in deze hitte haha). Maargoed, onderweg zijn we wel over het privé strand van Le Grande Hotel van Sandals gelopen. Wat een luxe!!! En op zo'n hotel gaan wij werken.
Eenmaal aangekomen bij Pigeon Island (natuurreservaat) was het de lange tocht dubbel en dwars waard. Een heerlijk privé strand met palmbomen lag op ons te wachten. We hebben een bedje gehuurd en hebben heerlijk onder een palmboom gelegen met Desperados (bier). The good life!! Wat een paradijsje, we hebben genoten. Dat we dit eiland zo mogen meemaken en niet alleen onze tijd werkend door mogen brengen is helemaal super.
'S avonds wilden we graag uit eten gaan, en zijn we naar het winkelcentrum terug gegaan. Dit leek ons de beste optie aangezien het winkelscentrum ongeveer het luxeste in deze omgeving is, en we hier de meeste blanken zagen haha. Dat ze op blanke mensen ingesteld zijn in de restaurants hebben we geweten. Eenmaal binnen in 'the Big Chef' ,een steakhouse, kregen we de kaart (EN de prijzen) te zien. WOW, 8 euro voor een glas wijn, 99 euro voor een fles. Een doorsnee hoofdgerecht 35 euro. We besloten toen maar om het goedkoopste op de kaart te kiezen en aan de water te gaan. Naast alle rijke Amerikanen die binnenkwamen en de duurste gerechten bestelden, zagen we er wel een béétje studentikoos uit. Omdat we zo weinig uit hadden gegeven voelden we ons wel een beetje belachelijk en hebben we toch nog maar een cocktail besteld.
Eenmaal uitgegeten en gedronken (het was inderdaad ook wel heel lekker) besloten we om nog een drankje te doen aan de lokale bar(€1,50 Heineken en €1,50 voor een Gin Tonic. BELACHELIJK goedkoop dus) en een Whopper te halen bij de Burger King.
Vandaag zijn we (wegens succes) wederom naar Pigeon Island geweest. Deze keer hebben we alleen wel geinformeerd naar een bus die daar heen gaat. Toen Dylan dat vroeg aan de eigenaar van het hotel zei hij: No problem, i'll take you there!' Dus binnen 10 minuten zaten we in de auto naar Pigeon Island, super. We hebben weer heerlijk in de schaduw van de palmbomen gelegen en heerlijk gelunched (met cocktails ofcourse) aan het water. Mét voorgerecht, hoofdgerecht én cocktails én Desperados waren we met z'n 2'en 25 euro kwijt. Wat een heerlijk eten voor weinig geld.
We werden weer opgehaald door Castro, de eigenaar, en hij vroeg of we haast hadden. Toen we zeiden dat we alle tijd hadden bracht hij ons naar het luxe deel (die we deels hadden bezocht met de paarden) van het eiland. Hij heeft ons de mooiste uitzichten van St. Lucia laten zien. Adembenemend, wat een uitzicht!! Wat een service en natuurlijk hebben we hem een klein extraatje gegeven voor zijn lieve gebaar.
Het hotel & de service zijn top, we kunnen niet anders zeggen. Voor morgen is er voor ons een taxi gebeld waarmee we naar La Toc worden vervoerd (i.v.m de koffers). Daar staat ons weer een nieuw avontuur te wachten: werken...
We zijn stiekem beiden een klein beetje zenuwachtig: komen we bij elkaar in huis of niet, hoe is onze begeleider, hoe zijn de andere interns/collega's.. Allemaal vragen. Maar die zullen morgen spoedig beantwoord worden, we gaan het zien. We hebben in ieder geval al heel erg genoten van de afgelopen dagen. We voelen ons bedeeld met het feit dat wij deze reis mogen maken. Dat wij deze kans krijgen op onze 19-jarige leeftijd.
"If we remain straight in the saddle at all times" komt het allemaal goed!
Liefs Jarinke
-
05 Februari 2013 - 01:15
Maurice:
Hoi allebei,
Wat een mooi reisverslag. Je kunt altijd nog reisgidsen op websites etc. gaan schrijven. Hartstikke leuk om te horen dat jullie je goed vermaakt hebben in de vakantietijd. Een goede beslissing van jullie om eerder te gaan. Dan leer je het eiland al een beetje (wellicht al veel, zo te lezen) kennen.
Aan het tweede deel, werken, zullen jullie ook wel wennen en ook wel een ritme tussen werk en ontspanning vinden. Veel succes en plezier de komende dagen.
Tot het volgende bericht. Groeten, Maurice. -
05 Februari 2013 - 09:46
Ria:
Leuk hoor al die belevenissen, wanneer moeten jullie aan het werk, of het je nog een poosje vakantie.
Ik hoor wel weer.
XX Ria -
05 Februari 2013 - 11:05
Oma En Opa Van Dylan:
Ik heb net op het verslag van Dylan gereageerd!
Wat heerlijk, wat jullie zo samen meemaken! Dat paardrijden ging goed toch met Dylan?
Ik volg jullie en wat is dat heerlijk zo om te lezen! Liefs van ons! -
05 Februari 2013 - 12:05
Doriencinjee:
Hallo Jarinke
Wat hebben jullie het daar heerlijk en fijn dat jullie dit ook samen mogen beleven.
Vandaag wordt het spannend ,mogen jullie samen werken in het zelfde hotel?
Ik hoop dat dit uit gaat komen, laat het zo snel mogelijk weten.
Liefs Dorien en Andre
p.s let goed op elkaar xxxx -
05 Februari 2013 - 13:59
Emma:
Wat een leuk verhaal meis. Ik wens jou en dylan heel heel veel plezier en succes. Gaat helemaal goed komen!! Liefs. -
05 Februari 2013 - 17:33
Sylvia:
Helemaal super, keep on going!
Ben nu al benieuwd naar het volgende verslag....:-) -
06 Februari 2013 - 10:38
Ramona:
Hallo Meissie,
Gisteravond gezellig even met jullie zitten skypen. De start aan deze kant ging moeizaam , maar dan hebben ik geluk weer " onze " Marijn die het even fikst voor mij .
De muggen sjeeste jullie om de oren (vooral jij was het slachtoffer aan je gewapper te zien )Maar jullie waren weer een stapje verder in het St. Lucia proces !
ik hoop dat jullie dat nog kunnen regelen met de slaapplek.
Het is natuurlijk wel veel gezelliger om in een huis te zitten ! De foto's van het resort zijn prachtig en de lokatie van jullie huizen ook , dus dat is al weer een plus ! . Jarinke misschien voor jou een plek met (veel ) minder muggen maar jullie zitten daar zeker niet slecht .
Maak er wat van met z'n tweeen
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
