Reisverslag a.k.a klaagmuur
Door: Jarinke
Blijf op de hoogte en volg Jarinke
20 Februari 2013 | St. Lucia, Castries
Hallooo!
Sinds ik hier ben en aan het werk ben gegaan heb ik weinig van mezelf laten horen behalve wat berichtjes op facebook. Je zou denken dat ik dan ook heel erg druk ben geweest de afgelopen tijd. Nou, alles behalve dat.
De eerste paar dagen waren hectisch en Dylan en ik hebben het niet voor elkaar kunnen krijgen om bij elkaar op de kamer te komen. Dus dat hebben we maar te ‘accepteren’. Gelukkig was er geen man overboord aangezien we 1 minuut van elkaar vandaan zitten. Dylan en ik zien elkaar gewoon elke dag en tijdens werk komen we elkaar ook wel eens tegen. Het is zelfs zo dat we straks (na deze 3 maanden) bij elkaar komen te werken. Dat wil zeggen: Dylan blijft waarschijnlijk deze 6 maanden op Sales en ik ga na 3 maanden daar heen. Dylan wordt mijn leraar haha!
Het werk wat ik nu doe:
Op dit moment zit ik aan een bureau tijdens mijn werk. Het is hier nu 10 over 11 en ik heb net 1 bruiloft ‘gehad’/meegemaakt. De ochtend bruiloften zijn vaak niet zo spectaculair heb ik ondertussen opgemerkt. Binnen 3 kwartier ben je weer terug op kantoor. Wat mijn bezigheden op een dag als vandaag zijn: Telefoon aannemen (niet te verstaan 9/10 keer dus bericht achter proberen te laten of terug laten bellen), gaatjes maken & stikkers plakken in een boek (3 per pagina; 70 pag; 6 boeken!!!), bruiloften meemaken (tas vast houden en tafeltje klaarzetten, evt. jurk goed doen voor de foto’s) & proberen niet in de weg te lopen aangezien er maar 3 werkplekken zijn en 6 medewerkers. Dit is een doorsnee dag en deze taken nemen ongeveer 3 uur tijd in beslag van een 8 uur durende werkdag, oftewel: niks te doen de rest van de tijd. Daarom heb ik gevraagd of ik alsjebliéft mijn laptop mee mocht nemen en gelukkig mag dat. Ik probeer een beetje aan school te werken de rest van de tijd, maar om me hier te concentreren is heel erg moeilijk.
Vanaf het begin is mij verteld dat ik bijvoorbeeld geen consult mag doen, aangezien ze een bepaalde goal hebben qua bijverkoop van hun producten. Het is dus een budget gerichte business en daarom mogen ze mij GEEN verantwoordelijkheid geven. Ik was wel even teleurgesteld toen ik dit te horen kreeg aangezien ik juist voor die verantwoordelijkheden wilde gaan, zoals ik op school voor de taak als ‘General Manager’ was gegaan tijdens mijn evenement. Ik wilde die dingen uit de praktijk leren waar ik op school voor opgeleid word. Nu ben ik ondertussen wel al aardig bedreven in stickers plakken en tassen vasthouden dus wellicht geven ze me daar een grotere taak in haha.
Iedereen zegt: komt goed en wordt beter… Maar ik zit hier nu 2 wk en het is ontzettend rustig. Zelfs de medewerkers hier zeggen dat het gewoon zo is. Ik weet dat iedereen het goed bedoeld en zegt: je zit op een prachtig eiland. Maar de harde waarheid is dat wij daar amper iets van te zien krijgen. De enige dag dat we vrij zijn moeten we boodschappen doen, wassen, opruimen, schoonmaken en dingen voor school doen. Ook om het terrein af te komen moeten we eerst 10 a 15 minuten reizen naar Castries City, maar als we bijvoorbeeld willen stappen moeten we een taxi betalen en 30 minuten reizen naar Rodney Bay.
Overwerken is bij Weddings ook een vaak voorkomend ding. Als je dat uitbetaald zou krijgen zou het nog fijn zijn geweest voor de centjes, echter hier doen ze daar niet aan. Je kan een extra vrije dag nemen…. Maar als je daar naar vraagt kan het niet op die datum of in die week.
Ik slaap 9 à 10 uur per nacht en ik ben nog steeds elke dag moe, terwijl ik thuis hoogstens 7 uur per nacht slaap. Hetzelfde geld voor de meeste andere Interns. We mogen van geluk spreken dat we geen ‘drama-huis’ hebben aangezien we al verscheidene horrorverhalen hebben gehoord van staffleden. Dit verklaart ook veel van de nieuwe strikte regels die ze hebben verzonnen.
Het eten dat we ‘s middags (voor mij dan, aangezien ik alleen lunch krijg) te eten krijgen is elke dag hetzelfde. Ik heb hier 3 dagen van gegeten en mijn maag is dan ook elke dag van streek. Het is meestal rijst met vette kip en een mini-beetje salade. Anders is het aardappelen of puree met rundvlees waar de botten nog inzitten met een dikke vetrand. De mensen die hier werken brengen dan ook vaak hun eigen eten mee. Wij zouden dit ook wel willen alleen boodschappen zijn hier best wel duur. Aangezien we ook weinig tijd hebben om boodschappen te doen ná werktijd (als het donker is, is het niet veilig om de stad nog in te gaan) moeten we meestal in 1 keer boodschappen doen voor de hele week, maar dat krijgen we amper mee met z’n 2en in 1 keer.
Gelukkig… is er vrijdag een nationale Holiday: Independence day! Dan zijn Dylan en ik bij uitzondering op dezelfde dag vrij:)
De collega’s zijn opzich aardig maar het introductie-programma is slecht. De manager is 10 min met me gaan zitten om iets uit te leggen en voor de rest zegt ze amper wat tegen me. Ze is niet onaardig, maar ik had graag wat meer begeleiding gehad. De andere collega’s zijn aardig maar vaak vergeten ze dat ik graag iets wil leren.
Ik ben nu ondertussen 30 minuten iets aan het typen, en nog niemand heeft iets tegen me gezegd. Ik wacht op de volgende bruiloft die om 3 uur gaat plaatsvinden. Gelukkig!!!! heb ik wel een UUR lunchpauze. Hier maak ik dan ook volledig gebruik van als het rustig is. Bijna 12 uur, tijd om te lunchen. Dan is het 1u als ik terug kom en hoef ik nog maar 2 uur mezelf te vermaken…. Zo reken ik elke dag. Gelukkig hebben we vandaag daarna een bruiloft om 4 dus tot 5 heb ik waarschijnlijk daarna iets te doen.. Pwiew.
Morgen: all over again… My life at Saint Lucia.
Liefs van mij
Sinds ik hier ben en aan het werk ben gegaan heb ik weinig van mezelf laten horen behalve wat berichtjes op facebook. Je zou denken dat ik dan ook heel erg druk ben geweest de afgelopen tijd. Nou, alles behalve dat.
De eerste paar dagen waren hectisch en Dylan en ik hebben het niet voor elkaar kunnen krijgen om bij elkaar op de kamer te komen. Dus dat hebben we maar te ‘accepteren’. Gelukkig was er geen man overboord aangezien we 1 minuut van elkaar vandaan zitten. Dylan en ik zien elkaar gewoon elke dag en tijdens werk komen we elkaar ook wel eens tegen. Het is zelfs zo dat we straks (na deze 3 maanden) bij elkaar komen te werken. Dat wil zeggen: Dylan blijft waarschijnlijk deze 6 maanden op Sales en ik ga na 3 maanden daar heen. Dylan wordt mijn leraar haha!
Het werk wat ik nu doe:
Op dit moment zit ik aan een bureau tijdens mijn werk. Het is hier nu 10 over 11 en ik heb net 1 bruiloft ‘gehad’/meegemaakt. De ochtend bruiloften zijn vaak niet zo spectaculair heb ik ondertussen opgemerkt. Binnen 3 kwartier ben je weer terug op kantoor. Wat mijn bezigheden op een dag als vandaag zijn: Telefoon aannemen (niet te verstaan 9/10 keer dus bericht achter proberen te laten of terug laten bellen), gaatjes maken & stikkers plakken in een boek (3 per pagina; 70 pag; 6 boeken!!!), bruiloften meemaken (tas vast houden en tafeltje klaarzetten, evt. jurk goed doen voor de foto’s) & proberen niet in de weg te lopen aangezien er maar 3 werkplekken zijn en 6 medewerkers. Dit is een doorsnee dag en deze taken nemen ongeveer 3 uur tijd in beslag van een 8 uur durende werkdag, oftewel: niks te doen de rest van de tijd. Daarom heb ik gevraagd of ik alsjebliéft mijn laptop mee mocht nemen en gelukkig mag dat. Ik probeer een beetje aan school te werken de rest van de tijd, maar om me hier te concentreren is heel erg moeilijk.
Vanaf het begin is mij verteld dat ik bijvoorbeeld geen consult mag doen, aangezien ze een bepaalde goal hebben qua bijverkoop van hun producten. Het is dus een budget gerichte business en daarom mogen ze mij GEEN verantwoordelijkheid geven. Ik was wel even teleurgesteld toen ik dit te horen kreeg aangezien ik juist voor die verantwoordelijkheden wilde gaan, zoals ik op school voor de taak als ‘General Manager’ was gegaan tijdens mijn evenement. Ik wilde die dingen uit de praktijk leren waar ik op school voor opgeleid word. Nu ben ik ondertussen wel al aardig bedreven in stickers plakken en tassen vasthouden dus wellicht geven ze me daar een grotere taak in haha.
Iedereen zegt: komt goed en wordt beter… Maar ik zit hier nu 2 wk en het is ontzettend rustig. Zelfs de medewerkers hier zeggen dat het gewoon zo is. Ik weet dat iedereen het goed bedoeld en zegt: je zit op een prachtig eiland. Maar de harde waarheid is dat wij daar amper iets van te zien krijgen. De enige dag dat we vrij zijn moeten we boodschappen doen, wassen, opruimen, schoonmaken en dingen voor school doen. Ook om het terrein af te komen moeten we eerst 10 a 15 minuten reizen naar Castries City, maar als we bijvoorbeeld willen stappen moeten we een taxi betalen en 30 minuten reizen naar Rodney Bay.
Overwerken is bij Weddings ook een vaak voorkomend ding. Als je dat uitbetaald zou krijgen zou het nog fijn zijn geweest voor de centjes, echter hier doen ze daar niet aan. Je kan een extra vrije dag nemen…. Maar als je daar naar vraagt kan het niet op die datum of in die week.
Ik slaap 9 à 10 uur per nacht en ik ben nog steeds elke dag moe, terwijl ik thuis hoogstens 7 uur per nacht slaap. Hetzelfde geld voor de meeste andere Interns. We mogen van geluk spreken dat we geen ‘drama-huis’ hebben aangezien we al verscheidene horrorverhalen hebben gehoord van staffleden. Dit verklaart ook veel van de nieuwe strikte regels die ze hebben verzonnen.
Het eten dat we ‘s middags (voor mij dan, aangezien ik alleen lunch krijg) te eten krijgen is elke dag hetzelfde. Ik heb hier 3 dagen van gegeten en mijn maag is dan ook elke dag van streek. Het is meestal rijst met vette kip en een mini-beetje salade. Anders is het aardappelen of puree met rundvlees waar de botten nog inzitten met een dikke vetrand. De mensen die hier werken brengen dan ook vaak hun eigen eten mee. Wij zouden dit ook wel willen alleen boodschappen zijn hier best wel duur. Aangezien we ook weinig tijd hebben om boodschappen te doen ná werktijd (als het donker is, is het niet veilig om de stad nog in te gaan) moeten we meestal in 1 keer boodschappen doen voor de hele week, maar dat krijgen we amper mee met z’n 2en in 1 keer.
Gelukkig… is er vrijdag een nationale Holiday: Independence day! Dan zijn Dylan en ik bij uitzondering op dezelfde dag vrij:)
De collega’s zijn opzich aardig maar het introductie-programma is slecht. De manager is 10 min met me gaan zitten om iets uit te leggen en voor de rest zegt ze amper wat tegen me. Ze is niet onaardig, maar ik had graag wat meer begeleiding gehad. De andere collega’s zijn aardig maar vaak vergeten ze dat ik graag iets wil leren.
Ik ben nu ondertussen 30 minuten iets aan het typen, en nog niemand heeft iets tegen me gezegd. Ik wacht op de volgende bruiloft die om 3 uur gaat plaatsvinden. Gelukkig!!!! heb ik wel een UUR lunchpauze. Hier maak ik dan ook volledig gebruik van als het rustig is. Bijna 12 uur, tijd om te lunchen. Dan is het 1u als ik terug kom en hoef ik nog maar 2 uur mezelf te vermaken…. Zo reken ik elke dag. Gelukkig hebben we vandaag daarna een bruiloft om 4 dus tot 5 heb ik waarschijnlijk daarna iets te doen.. Pwiew.
Morgen: all over again… My life at Saint Lucia.
Liefs van mij
-
20 Februari 2013 - 08:27
Carla:
Hoi Jarinke, ik zie dat het allemaal wat tegenvalt momenteel. Maar houdt de moed erin, want dan heb je grote kans dat het op een gegeven moment veranderd. Geniet vooral van de leuke dingen die je/jullie doen...... Hou je goed en tot het volgende reisverslag, leuk om te lezen!!! Groetjes van ons -
20 Februari 2013 - 08:27
Ria:
Hoi Jarinke, wat een tegenvaller dan he. Stel je je er op in dat je heel druk zult zijn, en dan krijg je dit. Is denk ik het tempo van de bevolking daar, maar ik vraag me dan ook af wat je daar dan de rest van de tijd moet doen, de stickers zullen toch ook wel een keer geplakt zijn? Ik hoop voor jou dat het snel iets beter gaat. Knuffel -
20 Februari 2013 - 08:54
Sylvia:
Het wordt misschien een dooddoener, maar "welkom in de grote-boze-mensen-wereld"....
De kunst is om ondanks de omstandigheden, toch een mooi event van deze stage te maken en de enige die dat kan doen ben je zelf.
Dus bedenk wat je echt moet (voor school) / graag zou willen en blijf het proberen, stel zo nodig je doelen bij, maar blijf genieten meis!
Zolang je gezond bent, gelukkig met Dylan en niemand ècht heel onaardig tegen je doet.....boeieueuehhhhh dat je stickers moet plakken....!
Heb je later nog eens iets om over op te scheppen tegen je kleinkinderen ;-)
Zet 'm op!
Kus van ons, papa en Sylvia -
20 Februari 2013 - 22:45
Doriencinjee:
Lieve Jarinke
Al heb ik jou afgelopen zondag nog gesproken via skype ,hoop ik toch dat ze er
nog een taak voor jou bij kunnen verzinnen.
Anders duren deze 3 maanden wel erg lang.
Gelukkig hebben jullie elkaar en kunnen jullie samen bijpraten.
Meid houdt de moed erin geniet van het prachtige eiland en dat iedere dag de zon schijnt.
Een dikke kus ook voor mijn lieve jongen.
Liefs Dorien
-
25 Februari 2013 - 21:29
Opa En Marijke Doetinchem:
Hallo Jarinke
Ik heb net voor de tweede maal je uitgebreide verslag gelezen,en ik kan me voorstellen dat je het je een beetje anders had voorgesteld.
Het het lijt mij inderdaad beroerd als je je een beetje overbodig voelt.
Ik heb het tweemaal gelezen omdat je er een heel uitgebreid verslag van hebt gemaakt en alhoewel het voor jouw daar misschien wel een beetje saai is ,voor ons is het toch interessant om te horen hoe je het maakt.
Met Marijke en mij gaat het hier allemaal goed al heb ik op dit moment een beetje last van wintertenen en dat is iets waar jij je daar niiks bij voor kunt stelllen.
Wij wachten hier op het voorjaar en op jouw terugkomst in Juli
Ik heb gehoord dat je moeder in Mei naar Santa Lucia op vacantie komt en dat lijkt mij hardstikke leuk'
Nou vriendelijke groeten uit een winters Doetinchem en benm benieuwd naar je volgende verslag.
OPA en Marijke
.
-
27 Maart 2013 - 22:49
Oma Geurts :
Hallo Jarinke en Dijlan
Jarinke ik hoop dat met jouw gezondheid weer alles goed is Kun je een beetje wennen aan het land en het
werk? Zon zal er wel zijn beter als hier.Hier is alles oke Vanmorgen was Opa Gerritsen hier een kopje koffie drinken en toen heb ik gevraagd hoe het moest om jou te kunnen mailen.Jouw bericht kon ik wel lezen heel leuk maar je niet terug mailen.Zo handig met de computer ben ik niet.Gaat het met Dijlan ook goed en het werk?Doe de groetjes vooral uit Steenderen en fijne paasdagen Oma Geurts xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
